Pajączki (teleangiektazje) i żyły siatkowate
Rozszerzone do 1 mm leżące bezpośrednio pod powierzchnią skóry, dobrze widoczne, niebieskawe lub czerwonawe naczynia popularnie nazywamy pajączkami, a bardziej naukowo teleangiektazjami. Żyły siatkowate tworzące rozgałęzioną sieć mają średnicę do 3 mm. Niebieskawe lub zielonkawe naczynia są wyraźnie widoczne przez skórę. Zarówno pajączki, jak i żyły siatkowate, są przede wszystkim problemem kosmetycznym. Ich nieestetyczny wygląd jest najczęściej spotykaną wśród kobiet przyczyną poszukiwania pomocy medycznej w zakresie chorób układu żylnego.
Żylaki żył przeszywających (perforatorów)
Żyły przeszywające łączą układ powierzchowny żył z głębokim i zapewniają przepływ krwi w głębsze partie. W każdej z kończyn dolnych jest ponad 150 takich połączeń. Zdecydowana większość
„nieczynnych". Praktyczne znaczenie ma tylko kilka z nich. Jeśli ich funkcja ulega zakłóceniu, kierunek przepływu krwi ulega odwróceniu. Część krwi nie przedostaje się do żył głębokich, lecz pozostaje i zalega w żyłach powierzchownych, tuż pod skórą, powodując rozszerzenie naczyń i częste „wybrzuszenia" ponad powierzchnię skóry.
Żylaki bocznych pni
Boczne pnie i żyły dopływów są szerszymi naczyniami, które doprowadzają krew do głównego pni żylnych układu powierzchownego kończyny dolnej, tj. żyły odpiszczelowej lub/i odstrzałkowej. Poszerzenie bocznych pni na ogół pojawia się w dolnej części kończyny i formuje bardzo widoczne, poskręcane żylaki.
Żylaki pni głównych
W każdej kończynie dolnej znajdują się dwie główne żyły powierzchowne. Większa z nich, to żyła odpiszczelowa. Jest głównym spływem krwi z układu powierzchownego kończyny. Jej obszar obejmuje do 90% spływu. Często nazywana jest safeną. Biegnie od kostki przyśrodkowej aż do pachwiny. Druga to żyła odstrzałkowa, która biegnie od kostki bocznej do dołu podkolanowego. Żylaki pni głównych rozwijają się, jeśli zastawki w tych żyłach nie działają prawidłowo i nie są w stanie transportować krwi ku górze. Zazwyczaj widoczność tych dwóch żył zależy od grubości warstwy podskórnej i rozwiniętej tkanki tłuszczowej. Żylaki pni głównych mogą być rozpoznane pośrednio, kiedy gałęzie bocznych żył stają się „pierwotnie" widoczne. Często występują one z żylakami pni głównych.
Watro zwrócić uwagę na występujące u części populacji żylaki (10-15%), które mogą powstać w zakresie niewydolnych dodatkowych żył odpiszczelowych, przedniej i tylnej.
Sklep internetowy